Welke soort Esdoorn is giftig voor paarden?

Er komen verschillende soorten esdoorns voor in Nederland. Waarvan de volgende het meest voorkomen:

• Gewone esdoorn
• Noorse esdoorn
• Veldesdoorn (of Spaanse aak)

Van deze drie soorten is vooralsnog alleen in de zaailingen (kiemen en kiemplantjes), bladeren en zaden van de Gewone esdoorn de giftige stof Hypoglycine A aangetroffen. Dit is in maart 2016 bevestigd door een onderzoek van de Universiteit Utrecht en RIKILT.

Zo herken je de (voor paarden) giftige esdoorn

Door naar de bladeren van de Esdoorn te kijken herken je met welke esdoorn je te maken hebt. De bladeren van de Gewone, Noorse en Veldesdoorn verschillen namelijk van elkaar van elkaar.

De bladeren van de Gewone esdoorn hebben gezaagde randen en een harde nerf vanuit de steel. Volgroeide bladeren van de Gewone esdoorn zijn meestal donkergroen van kleur en verkleuren in het najaar veel minder dan andere bladeren. De zaden van deze boom zitten vaak in een hoek van bijna 90° tegen elkaar aan.

.

De bladeren van de Noorse esdoorn hebben puntige uiteindes. Deze bladeren zijn als ze volgroeid zijn vrij licht van kleur en verkleuren in de herfst geel met oranje. De zaden van de Noorse esdoorn zitten vaak in een hoek van (bijna) 180° tegen elkaar aan.

.

Tot slot de bladeren van de Veld esdoorn. Deze hebben vrij rondvormige uiteindes. Deze bladeren zijn volgroeid tussen de kleuren van de Gewone en Noorse esdoorn in. De zaden van deze boom zitten (net zoals die van de Noorse esdoorn) vaak in een hoek van (bijna) 180 graden tegen elkaar aan.

Wanneer extra oppassen

Zodra de bladeren en zaden in het najaar vallen worden deze vaak door de wind meegenomen. Logisch zou je zeggen, maar toch tref je ze aan op plekken aan waar je het niet zou verwachten.

De vergiftiging wordt voornamelijk gezien bij jonge, grazende paarden in het najaar, bij de omslag naar koud, nat en winderig weer. Er vallen dan veel bladeren en zaden van de esdoorn die in de weide terecht kunnen komen. Ook in de lente, wanneer de zaden ontkiemen is het belangrijk de weide te controleren op jonge plantjes van de Esdoorn.

Risico’s bij inname

Bij inname van de zaailingen, bladeren of zaden van de (Gewone) esdoorn kan Atypische Myopathie (ook wel weidemyopathie) ontstaan. Door deze ziekte wordt in zeer korte tijd de stofwisseling in de skeletspieren zodanig aangetast dat het paard moeilijk tot niet meer beweegt.

Voorkomen is beter dan genezen gaat hier dus zeker op. Wees daarom extra alert controleer je weide eventjes. Heb je toch een vermoeden van Atypische Myopathie? Raadpleeg dan direct een dierenarts, geef het paard onmiddellijk absolute rust en houd het warm.